عصرجهان/ محسن بابادی-کارشناس و تحلیلگر فوتبال ایران
سه شنبه 8 فروردین ماه 95 ، در چارچوب رقابت های انتخابی جام جهانی فوتبال و در گروه A آسیا ، تیم ملی کشورمان در دیداری تعیین کننده ، در ورزشگاه یکصد هزار نفری آزادی تهران به مصاف تیم ملی چین خواهد رفت . تیم چین که گویا قصد نموده خاطرات خوش سال های ابتدایی هزاره سوم را تکرار کند ، بازی های ضعیف دور رفت را بدست فراموشی سپرده و در مصافی تمام عیار ، تیم ملی فوتبال کره جنوبی را بدجوری سنگ روی یخ نمود و در واقع با شکست این تیم ، نشان داد که فوتبال تازه تولد یافته این کشور عزمش را جزم نموده تا هر طور که شده ، با پیروزی در خاک ایران شانسی دوباره جهت صعود به جام جهانی به خویش بدهد . تجربه نشان داده که چینی ها hard working بوده ، در اراده و تلاش چیزی کم نداشته و بمعنای واقعی خواهند توانست از (( هیچ )) همه چیز ساخته و در این راه هیچ کشوری به گرد پایشان نمی رسد . برای درک بهتر این موضوع ، کافی است کمی دقیق تر به اطراف خویش نگریسته تا نمونه های بارز سلطه چین بر تمامی بازار های جهانی در زمینه مسائل اقتصادی را به عینه ببینید . لذا چنین به نظر میرسد که تیم کیروش ، دشوار ترین رقابت ممکنه خویش طی 4 سال اخیر را مقابل تیم پرانگیزه چین پیش روی داشته باشد . به احتمال زیاد این مسابقه به سختی بازی برگشت ایران مقابل کره جهت صعود به جام جهانی 2014 در خاک کره باشد . دیداری که ثانیه به ثانیه اش نفس گیر و دلهره آور بود . بنابراین در صورت غفلت کیروش و غرور احتمالی بازیکنان ، ممکن است این بازی که در حکم جواز صعود ایران به جام جهانی خواهد بود ، پاشنه آشیل ایران شده و تیمی که میتوانست در خرداد ماه قبول شود ، با 1 تجدیدی و شاید هم تبصره ، در ماه شهریور به کلاس بالاتر که همان جام جهانی 2018 است صعود نماید . البته کیروش موهایش را در آسیاب سفید نکرده ، بلکه در کنار فرگوسن فوت و فن کوزه گری را بخوبی آموخته و چنین نگرشی از وی بعید بنظر میرسد . تنها چیزی که آزارمان می دهد ، نگرانی از جانب بازیکنان جوان ، کم تجربه و احساسی کشورمان است که میبایست خویش را از پیش برنده ندانسته و در روز مسابقه ، خار چشم چشم بادامی ها شده و با کور نمودن چشم آنان ، به جام جهانی 2018 روسیه با عشوه چشمک بزنند.
در حقیقت مسابقه ایران و چین ، جدال دو امپراطوری ، دو تمدن با اصالت و بهتر است بگوییم نبرد (( رستم با اژدهای بزرگ )) است . تمدن ناب ایرانی با پیشینه تخت جمشید ، گفتار نیک ، کردار نیک ، پندار نیک و اسلام ناب محمدی ( ص ) به جنگ اژدها و دیوار شکست ناپذیر چینی خواهد رفت که حتی از کره ماه نیز با چشم غیر مسلح قابل رویت است . اگر تیم ایران در باد پیروزی کسب نشده مقابل این تیم و برد بدست آمده جلوی قطر نخوابیده و چینی های ریز نقش و سرعتی را دست کم نگیرد ، خواهد توانست با شکستن چینی ها در ورزشگاه بزرگ آزادی ، پیشاپیش جشن صعود به جام جهانی را گرفته و دل 85 میلیون ایرانی را شاد و چشمان بادامی شکل 1400000000 نفر چینی را اشکبار ببیند . هر چند ما ایرانیان همواره ملتی بوده ایم که آزارمان به هیچ تمدنی ، حتی مورچه ای نرسیده و نمی رسد ، اما در عرصه منافع ملی اوضاع به گونه ای دیگر بوده و همان طوری که هزاران سال قبل راه رسیدن به چین از ایران و جاده ابریشم می گذشت ، میبایست این بار و در قرن 21 ، راه صعود ما به جام جهانی 2018 از چین عبور نموده و بسان جشن های نوروزی و سنتی ایرانیان در تخت جمشید ، در این شادی با شکوه نیز تمدنی بزرگ حضور داشته باشد و ما را برای رفتن به روسیه همراهی و بدرقه نماید . برای تحقق این خواسته چه تیمی بهتر از چین ؟ البته چاره ای جز ناراحت نمودن بیش از یک پنجم جمعیت دنیا نداریم ولی چه می شود کرد ؟ و راهکار چیست ؟
پس ای دلیر مردان آریایی و یوزپلنگ های بیشه ایران؛
با تکیه بر خدای عزوجل و عزم و اراده ایرانی ، همانند پیشینیان خویش در هزاران سال پیش و حتی جنگ تحمیلی ، با 1 بازی جوانمردانه ، حماسی و نه احساسی ، در شبیخونی تمام عیار همراه با غافلگیر نمودن حریف خاور دوری خویش ، بسان دلیر مردانی همچون پهلوان تختی و پوریای ولی ، وی را چنان ضربه فنی نموده تا با به اهتزاز در آوردن پرچم سه رنگ ایران ، بار دیگر خاطرات امپراطوری کهن ایران ، جاده ابریشم ، رستم ، سهراب ، اسفندیار ، سیاوش و شهدای جنگ تحمیلی را زنده کرده و همانند تیر آرش کمانگیر که رودخانه ارس را مرز ایران قرار داد ، این برد شما نیز مصادف با حضور سبزتان در روسیه شده و بر خلاف همیشه که جزو آخرین تیم های صعود کننده به جام جهانی بوده اید ، این بار و در عید باستانی نوروز ، در زمره اولین تیم ها بوده و در پی حضوری پی در پی ، به هموطنان خویش عیدی شایسته ای داده تا دگر باره سرود مقدس جمهوری اسلامی ایران بر فراز جهان طنین انداز شود .
نویسنده: محسن بابادی-کارشناس و تحلیلگر فوتبال ایران