عصرجهان-خلیل جهان تاب پور -در زبان پهلوی Astudan مرکب از دو جزء است: جزء اول آن "اَسته" به معنای استخوان و "دان" پسوند مکان است. به این کنده کاری ها (گور دخمه) یا گنجینه هم می گفتند.
در شهرستان بهمئی حدود ۱۴ استودان در تنگ سولک و مجموعا 40 استودان در تنگ ماغر، تنگ سروک، روستای آب الوان، گرمانشاد،پشت تاوه، آب انار، دره نارنجی مشاهده شد.برخی از این استودان ها چندتکه هستند و باساروج به هم متصل شدند و درون آنها به اندازه دو نفرانسان بالغ جا دارد.
در خصوص دلیل وجودی استودان ها دو روایت وجود دارد:
اول اینکه بر مبنای اعتقادات زرتشتیان ابتدا جسد مردگان بر فراز کوه گذاشته می شد تا خوراک پرندگان که از مظاهر سپنتامینو(خیر) بودند می شد و از گزند مار و مور که از مظاهر انگرمینو(شر) بود به دور می مانند و سپس به جهت آنکه خاک و آب که ازعناصر اربعه می بود باید از آلودگی دور نگه داشته می شد لذا استخوان های باقی مانده در درون استوان های بلند (Ostudan)گذاشته می شد. وجود استخوان هایی که افراد کهنسال درآنجا دیده اند موُید این مطلب است.

استودان واقع در دره تنگ ماغر🔼
روایت دوم اینگونه  بیان می کند که در اَزمنه کُهن اگر در کاروان های مسافرتی و تجاری کسی بیمار می شدند و یا به هر دلیلی توان ادامه سفر را نداشت مسافر وامانده در استودان های که در دل صخرها کَنده می شد به همراه آب و غذای کافی گذاشته می شد. اگر بعد از بازگشت قافله تجاری آن فرد زنده می ماند اورا با خود به دیار آباء و اجدادی می بردند و اگر مرده بود همانجا قبر وی محسوب می شد.البته این روایت با حس انسان دوستی مغایرت دارد ولی با توجه به کمبود امکانات در دوران قدیم  قابل توجیه است.