"پویان تابناک" فعال اجتماعی و رسانه در مطلبی ارسالی به  پایگاه اطلاع رسانی"عصرجهان" آسیب شناسی تاثیر قومیت و طایفه گرایی در رفتارهای انتخاباتی مردم منطقه" اینگونه نوشت:

همواره میزان و نحوه مشارکت سیاسی شهروندان از ملزومات توسعه متوازن در جوامع بوده و عوامل تعیین کننده ای همچون وضعیت و شرایط فرهنگی ،اجتماعی ،اقتصادی و جغرافیایی منطقه در ان نقش مهمی داشته است.در یک جامعه مدنی مشارکت سیاسی مطلوب به معنای حضور اگاهانه و عقلانی شهروندان و محور بودن احزاب و نهادهای مدنی در نقش ارایه دهنده برنامه مدون برای توسعه و معرفی کاندیداهای  شایسته وتوانمند برای حضور در صحنه انتخابات است در حالی که در جوامع سنتی و غیر دموکراتیک ،مشارکت بیشترنامطلوب و حضورتوده های مردمی منفعلانه و تحت تاثیر تعلقات و دیدگاههای قومیتی و طایفه ای در منطقه است.

موقعیت خاص تاریخی و جفرافیایی استان خوزستان با تنوع مختلف اقوام و طوایف ایجاد کننده یک بستر خاص فرهنگی ،سیاسی و اجتماعی است که فرصتها و چالشهای گوناگونی را به دنبال داشته است و نیازبه استراتژی، حساسیتها و مراقبتهای مسئولین دولتی و نهادهای غیر دولتی در عرصه مسائل فرهنگی ،اجتماعی و اقتصادی دارد.دغدغه ها و نگاههای عقلانی و منطقی مردم به قومیت و طایفه خودشان ظرفیت مناسبی جهت همبستگی،همدلی،هویت بخشی ،کمک به رفع مشکلات و معضلات پیش رو اجتماعی و اقتصادی و حضور پرشوردر صحنه مشارکت سیاسی و اجتماعی دارد ولی اگر قالب افراط و بیمارگونه پیدا کند به چالش و معضلی در عرصه توسعه فرهنگی،اجتماعی و سیاسی در منطقه تبدیل خواهد شد.

عوامل مختلفی سبب پررنگ شدن نقش تعصبات و تعلقات طایفه ای و قومیتی در روند مشارکت سیاسی و رفتار انتخاباتی شده است .مناقشات طایفه ای و قومیتی در طول زمانهای گذشته توانسته در ذهنیت تاریخی و اجتماعی مردم ما  تاثیرگذار بوده و باعث تعصب ورزی و کشمکش های قومی و طایفه ای در طول زمان شود که از مهمترین جلوه های بروز ان در نحوه مشارکت و شکل رفتارهای سیاسی ،اجتماعی از جمله در عرصه انتخابات در بعضی مناطق می توان اشاره کرد. همچنین مواردی همانند احساس محرومیت و بی عدالتی ایجادشده برای انها از جانب سیستم و مشاهده اینکه به طور معمول در روند انتخابات نماینده های راه یافته که متعلق  به یک طایفه و قومیت مشخص بوده اند توانسته اند امتیازات ویژه اقتصادی و اجتماعی خصوصا مسولین و مدیرانی وابسته را عاید انها کند از مهمترین عوامل تاثیرگذاری قومیت گرایی و طایفه گرایی درنحوه و شکل مشارکتهای سیاسی و اجتماعی  جامعه بوده است.متاسفانه بدلیل اینکه در جامعه ما احزاب و تشکلهای مدنی مقطعی و متعلق به روزهای منتهی به انتخابات هستند و در بین مردم جلوه انچنان خوشایند و جاافتاده ای ندارند سبب گردیده کارکردهای طایفه ای  و قومیتی جایگزین انها شوند و این در حالی است که نهادینه شدن احزاب و نهادهای مدنی با این قابلیت که با دارا بودن تشکیلاتی اعم از اقشار مختلف همانند  کارمند،دانشجو،بازاری،نخبگان و فرهیختگان جامعه از هر قوم و طایفه ای بسترسازمشارکت اگاهانه و  انتخاب نماینده براساس شایسته سالاری و توانمندی و به دور از وابستگی های قبیله ای، قومی ،زبانی و منطقه ای خواهد بود.

در خلاء احزاب و تشکلهای مدنی و در فقر فرهنگ یک مشارکت مطلوب و عقلانی ،دغدغه  توده های مردمی  اولویت رفع نیازهای طایفه ،قومیت و محله خود بر احتیاجات منطقه و شهر است تا با انتخاب نماینده مد نظر خود هم قدرت و صلابت طایفه و قبیله را به رخ بکشند ،هم  جبران کمبود ها و سرخوردگیها را داشته باشند و اینکه مسئولینی وابسته و از بین خود  را در راس مدیریت منطقه داشته باشند و متاسفانه این روند باعث گردیده بعضا حتی بعضی نخبگان جامعه برای قرار گرفتن در گردش مدیریتی جامعه بدون تعلق خاطربه این جریان ، راهی جزء افتادن در دامن طایفه گری و قومیت گری نداشته باشند و این وضعیت زمانی بغرنج می شود که بعضی ازکاندیداهایی که دل درگرو قدرت و مطامع دنیوی  دارند اتش بیار معرکه شوند و علاوه براینکه دست به تهییج عواطف و احساسات میزنند با دادن قولها و وعده های قومیتی و قبیلگی کاذب و خارج از قوانین موجود از این نمد برای خود کلاهی ببافند!اما براستی ایا این روند غیردموکراتیک و غیر منطقی با معیارهای یک مشارکت و انتخاب شایسته و عاقلانه هم خوانی دارد؟جای بسی تامل است که این قالب انتخاب و مشارکت در کدام نقطه دنیا سبب تشکیل یک پارلمان تاثیر گذار در توسعه و ابادانی کشور و منطقه بوده است؟ایا غیراز این است که هر کجا که رفتار انتخاباتی برمبنای تعلقات قومیتی و طایفه ای رقم خورده نتیجه ای جز محرومیت و عقب ماندگی به همراه داشته است؟ایا این روند نامطلوب بستری برای جولان کاندیداهای فاقدصلاحیت و فریبکار فراهم نکرده است؟      

 در پایان با ذکر یک رویداد تاریخی عبرت اموز ازصدراسلام میتوان از این نوشتار به جمع بندی رسید که در واقع تعصب ورزی ،احساسات گری و دوری از عقلانیت در فرایند مشارکت و نقش افرینی سیاسی و اجتماعی ذبح کننده حق ،عدالت و خلاف ارزشهای انسانی و دینی خواهد بود وعایدی جز تداوم عدم توسعه یافتگی در منطقه به همراه نخواهد داشت.روایت شده که روزی سلمان فارسی در مسجد پیامبر (ص) نشسته بود عده ای از بزرگان صحابه نیز حاضر بودند، سخن از اصل ونسب به میان آمد هرکس در باره ی اصل ونسب خود چیزی می گفت آن را بالا می برد ، نوبت به سلمان رسید، به اوگفتند تو از اصل ونسب خودت بگو ، این مرد فرزانه تعلیم یافته وتربیت شده ی اسلامی بجای این که از اصل ونسب وافتخارات نژاد سخن به میان آورد، گفت: « من نامم سلمان است و فرزند یکی از بندگان خداهستم ، گمراه بودم خداوند به وسیله ی محمد (ص) مرا راهنمایی کرد ،فقیر بودم خداوند به وسیله ی محمد(ص) مرا بی نیاز کرد، برده بودم خداوند به وسیله ی محمد (ص) مرا آزاد کرد .این است اصل ونسب من.در این زمان پیامبر (ص) وارد شد وسلمان گزارش جریان را به عرض آن حضرت رساند پیامبر (ص) رو کرد به آن جماعت که همه از قریش بودند وفرمود :«ای گروه قریش ! خون یعنی چه؟ نژاد یعنی چه ؟ نسب افتخار آمیز هر کس دین اواست .مردانگی هرکس عبارت است از خلق وخوی وشخصیت وکار بیشتر او، اصل وریشه ی هر کس عبارت است از عقل وفهم وادراک او ، چه ریشه واصل نژادی بالا تر از عقل است.!؟یعنی به جای افتخار به استخوان های پوسیده به دین ، اخلاق ، عقل ، فهم وادراک خود افتخار کنید.