عصرجهان؛ عبدالرضا جشان زاده-یاد سالهای هشت سال دفاع مقدس که هر روز آن لبریز بود از زلالیت و نورانیت و یادآور سجود و صعود مقربان درگاه الهی ....
دورانی که شهادت کالای نایاب برای بزرگ مردان ایثار  جبهه های جنگ بود.
سالهای تجلی بخش شهامت و استقامت مادرانی که بر نعش فرزند شهیدش بجای گریه و زاری نماز شکر بجای می آوردند.
سالهایی که خدا را همین نزدیکی ها میتوانستید حس کنید.
دورانی که سنگرهای جبهه ها پر بود از سجاده های سبز عبادت و نیایش.
آن روزهای شیرین کردستان و جنوب،
دلم گرفته از رفتن آن روزهایی که خلوت انسانها سرشار بود از عشق به خدا و لبریز از آرامش،
دلتنگ روزهایی هستم که وقتی از نوجوانی در جبهه سؤال میشد که چرا مدرسه نرفتید با نگرانی و نگاهی پر معنا پاسخ میداد، مگر مدرسه ای بزرگتر و انسان سازتر از جبهه وجود دارد.
دلتنگ روزهایی هستم که همین نوجوان با روحیه ای سرشار از ایمان و معنویت به رویمان لبخند میزد و در صف اول کلاس درس شجاعت و معنویت به شهادت میرسید.
دلم برای آن روزها گرفته که همه در سنگرهای رزم از یک جنس بودیم.
اما اینک پشت این همه هیاهوی نامردمی ها و غبار ناآگاهی و پشت این همه خاکریزهای غفلت، و در این ترافیک خودبینی و خودخواهی انسانهای غافل امروزی، پشت این همه تظاهر و ریا و دو روئی، پشت این همه ابزار ساختن برای رسیدن به کام خویش.
باید در این جور و بیداد زمانه خاضعانه از خداوند سبحان بخواهیم از این همه دور شدن انسانهای امروزی از اتوبان معنویت بگذرد،
شاید که روزی خواران درگاهش روز قیامت نزد خدایشان شفاعتمان کنند.....
عبدالرضا جشان زاده

مطلبی که خوانید از سری یادداشت های مخاطبین عصرجهان است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.