پایگاه اطلاع رسانی عصر جهان: با پایان هر سال گزارشی از فعالیتهای اداره جات و سازمانها و  مؤسساتی منتشر می شود. گزارشی از میزان سوددهی، ضررها و محاسبات مالی و ... گزارشاتی از میزان جذب، میزان فعالیتها و ...در عین حال تقدیر از کارمندان نمونه بخشی از برنامه های هر بخش خواهد بود.
نباید از یاد ببریم که در هر مجموعه ای عناصری هستند که غیر از انجام وظیفه نگاهی فراتر نیز دارند. نگاهی که نه تنها از ساعات کاری خود به نحو احسن استفاده می کنند بلکه با نگاهی ایثارگونه دانش آموزان را همچون فرزندان خود می دانند و از هیچ لطفی در حق آننان دریغ نمی کنند.
با نگاهی به پرونده آموزش و پرورش و فداکاری معلمین، می توان به نمونه های بارزی از آن برخورد کرد که برخی از آنها را نمی توان به راحتی  تجزیه و تحلیل کرد. فداکاری هایی که تا پای از دست دادن جان که عزیزترین ثمره وجودی است پیش می رود.
معلمینی که در طی سالهای گذشته به نوعی فداکاری را از زبان و تخته و گچ به مرحله عمل نیز رساندند و آموزشهای خود را جاودانه ساختند.معلمی که برای رساندن دانش آموز بیمار خود به بیمارستان شهر درچنگال سیل اسیر می شود یا معلمی که هزینه های درمانی دانش آموزانش را به عهده می گیرد. معلمی که در همدان و اردبیل  برای نجات جان دانش آموزان از غرق شدن، خود را به رودخانه می اندازد و آموزگار مریوانی که برای همدردی با دانش آموزش موهای سرخود را می تراشد. همچنین موارد متعدد دیگری که در جای جای کشور دیده می شود.

اقدام معلم مریوانی در همدردی بادانش آموز بیمارش که این حرکت به دانش آموزان نیز منتقل شد
این مهر و محبت گاه آنقدر دورافتاده و دور از چشمهاست که پای هیچ دوربینی به راحتی به آنجا نمی رسد و هیچ گاه گزارشی از آن ثبت نمی شود. همچون ماجرای معلمی که در نقطه صفر مرزی در روزهای گذشته در استان سیستان و بلوچستان جان خود را فدا کرد تا دانش آموزانش در زیر آوار دیوار نمانند.
نگاهی به این موضوع از زوایای مختلف و بیان نکاتی از این اتفاق خالی از لطف نخواهد بود:
1- موضوع فداکاری و ایثار از دوران ابتدایی یکی از تعلیمات در مدارس بوده است و موضوعی که همواره تحت عناوین و داستانهای مختلف به آن پرداخته شده است. شاید کمتر کسی ریزعلی خواجوی یا همان دهقان فداکار را از یادها ببرد. همین موضوع کافی است تا اهمیت تربیت در مدارس در کنار تعلیم مورد توجه قرار گیرد. تربیت، واژه مقدسی است که در قرآن کریم نیز مقدم بر تعلیم قرار داده شده است. موضوعی که شاید در برخی از مدارس کمتر به آن توجه شود و درآمدزایی از منبعی به نام دانش آموز حرف اول را بزند.
اما این تربیت زمانی معنا و مفهوم عمیق تری به خود می گیرد که به صورت عملی باشد. راز ماندگاری معلمین فداکاری که صحبت از آنهاست تربیتی آمیخته با عمل است. درس فداکاری و ایثار را زمانی می توان آموخت که در صفحه  وجودی آموزگار این خصیصه نقش بسته باشد و کم نیستند معلمینی همچون معلم فداکار سیستانی.
2- برقراری رابطه عاطفی میان دانش آموز و معلم یکی از نکاتی است که در کلیه فداکاری های صورت گرفته دیده می شود. تا محبتی بین معلم و دانش آموز نباشد نمی توان انتظار داشت که معلمی برای نجات دانش آموزی که مبتلا به سرطان است هزینه حج خود را اهدا کند. جلوه های زیبای ایثار و فداکاری در کانونی به نام مدرسه زیباترین سرمشق در عرصه تعلیم و تربیت می تواند تلقی شود.

معلم فداکار سنجگانی کلاس درس را در منزل خود و در حالی که در بستر بیماری (به دلیل دیسک کمر) است تشکیل می دهد.
3- با نگاهی به قشر معلم و میزان توجه به آنها می توان به این نتیجه رسید که یکی از مظلومترین اقشار جامعه همین قشر می باشند. در حالیکه جامعه های مختلفی از مشاغل مختلف همچون پزشکی و ... همواره وجود داشته و امکانات ویژه ای برای آنها در نظر گرفته می شود،  قشر و جامعه ای به نام معلمین و فرهنگیان مورد بی مهری قرار می گیرند. قشری که با نگاهی به وضعیت معیشت، مسکن، بیمه و ... آنها می توان به شرایط ویژه آنها پی برد.
4- با نگاهی به سالهای اخیر می توان موارد متعددی از معلمین فداکار را مشاهده نمود که اخیراً خانواده های آنها مورد تقدیر نیز قرار گرفته اند. شاید یکی از راههای تقدیر و در عین حال ترویج فرهنگ فداکاری این قشر نام بردن از آنها در کتب درسی باشد. هنرمندانی که می توانند زیباترین آثار هنری خود را در قالب نمایشگاههایی در مدارس به منصه ظهور برسانند و نام بردن و تقدیر از آنها در محافل و مجالس.

معلم فداکار دبستان فردوسی نیشابور 3 ماه است در بستر بیماری است اما با همان حال در کلاس درس حاضر می شود.
مهناز مقدم نیا اواسط بهمن ماه سال 94، دچار دیسک کمر شد و پزشک متخصص برایش مرخصی بلند مدت تا پایان سال تحصیلی تجویز کزد.
5- اتفاقی همچون اتفاقی که در سیستان و بلوچستان و دیوار ساختمان مجاور مدرسه رخ داد، بار دیگر طعم محرومیت در شهرستانها را به اثبات می رساند. هرچند دیوار تخریب شده متعلق به مدرسه نبوده است اما یادآور شرایط نامطلوب امکانات و تجهیزات مدارس است تا با همتی از جانب وزارتخانه و خیرین دیگر آسیب های جانی و مالی لااقل در مدارس نداشته باشیم. هنوز فاجعه بخاری مدرسه شین آباد از یادها نرفته است.
6- موضوعات مطرح شده باردیگر ما را به یاد موضوعی به نام "تربیت" می اندازد. نباید از خاطر برد که تربیت مقدم بر تعلیم همواره باید مورد توجه در مدارس باشد. معلمینی که نامی از آنها برده شد، الزاماً معلمین تربیتی در مدارس نبوده اند. بدین معنا که هر عنصری در مدرسه و مراکز آموزشی، می تواند نقشی درتربیت ایفا نماید که کمتر به آن توجه می شود. موضوعی که در برخی مدارس با کمال تأسف به ورطه فراموشی سپرده شده است و تمام هم و غم مدرسه ارتقاء سطح علمی شده است و بس.

خانم معلم نهاوندی با فداکاری و از خودگذشتگی موجب نجات جان دانش آموز دختری شد که به داخل کانال آب رودخانه گاماسیاب سقوط کرده بود.

حسن امیدزاده معلم گیلانی(شفت) که 30 دانش آموز را از حریق نجات داد و فرزندش به همین خاطر آتش نشانی را به عنوان شغل آینده برگزید

معلم فداكار بيجاري سالهاست زندگي اش را وقف دانش آموزان بيمار كرده است تا مرهم دردهايشان باشد.

منبع/فرهنگ نیوز