عصرجهان؛یادداشت دریافتی به قلم روح الله فرهمند-امروزه ورزش های همگانی ، بعنوان یکی از شاخصه های توسعه ، نقشی مساعی وتسهیل گر را در بین اقشار مختلف فراهم و ایجادگر اثراتی بهداشتی، اجتماعی، فرهنگی است، که نیازمند برنامه ریزی برای ارتقای کمی و کیفی در عملکرد شهروندان است.
 جا دارد دست مریزادی به رئیس اداره ورزش جوانان لنده و هیت ورزش همگانی این اداره و مسئولین رده بالای شهرستان تقدیم بدارم ، این در حالی است که امروز سه شنبه همزمان با عید بزرگ غدیر خم در شهر لنده،  همایش بزرگ پیاده روی با حضور حداکثری مردم حدود۲۰۰۰ هزار نفر جمعیت برگزار شد
این همایش  ساعت ۷:۱۶ دقیقه صبح شروع شد و راهپیمایان مسیرهای بلوار تربیت بدنی، خیابان درمانگاه، خیابان سادات، خیابان موگرمون و خیابان اصلی را طی کردند، و پایان مسیر به اداره ورزش و جوانان ختم شد، در این مسیرها شهروندان از کودک ۶ ساله تا پیرمرد و پیرزن ۷۰ ساله با شور و ذوق  پیاده روی کردند،  مردمی که دعوت مدیران و مسئولین شهر خودشان را لبیک گفته بودند،  منتظر خلاقیت و برنامه ریزی مسئولین شهر بودند،  که متأسفانه با بی برنامگی و بی تدبیری جواب مردم را دادند
در این همایش  که از قبل با قول و قرارهایی در فضای مجازی، وعده جوایز نفیس را به مردم داده بودند و آن ها را تشویق به شرکت کرده بودند،  به هنگام  عمل به وظایف خودشان ضعیف عمل کردند، مسئولین این همایش برگه های کد دار قرعه کشی را بین مردم تقسیم نکردند و در آخرین لحظات حضور مردم در جایگاه هر فکر و تدبیری برای تقسیم این برگه ها هم  به در بسته خورد، در پایان  با شعار هدف ما ورزش بوده و انجام شد و دیگر نیازی به اهدا جوایز نیست،  مردم را با ناراحتی کامل و دست خالی روانه خانه هایشان کردند
-آیا این گونه مدیریت های دست پاچه و سردرگم ترقی خواه است؟
-آیا مسئولینی که نتوانند، همایش پیاده روی ساده و راضی کننده برای مردم شهرشان برگزار کنند،  می توانند بر مشکلات فائق ایند،  و شهرستان محروم لنده را از بن بست خارج کنند؟
-مشکل کجاست؟
اول باید اتاق فکری تشکیل شود، ریشه یابی های جهت دار انجام شود، زیر ساخت ها آماده کرد و بعد وارد عمل شد
مثالی به زبانی مادری خودمون (لری)از قدیم گفتند:اگر گَپی نمیدونی پای بَرد گَپی بنشین،  یعنی اگر حرف بلد  نیستی،  پیش کسی بنشیند که میتونه حرف بزنه و کارایی بهتری در ارائه  مشاوره دارد
اگر توانایی و تفکر مدیریت برای اجرای برنامه های شهر ندارید،  لطفا درابتدا از نخبگان و باتجربه  ها ی همین شهر، و یا الگو گیری مناسبی از دیگر شهرها بگیرید،  تا حداقل مردم شهر راضی و دلخوش باشند ، لطفاً این معذرت خواهی ها ی مداوم را با برنامه ریزی حل نمایید.

روح الله فرهمندی
۱۳۹۸/۵/۲۹