مدتی است سودجویان و منفعت طلبان با ابزارهای مختلف و صنعتی بجانم افتادند. تا زغال تنم گرمی بخش محفل شاهان، خوش گذران ها در بزم های شبانه و روزانه در کشیدن شیره کوکنار شوند. آیا حق و نگهداری ازمن باید بدین گونه باشد؟ آنهم مادری که با پرورش فرزندان برومند و لایق در حفاظت از این مرز و بوم فداکاری ها کردند و جان شیرین خود راهدیه دادند.
پایگاه خبری عصرجهان؛ علی نقی خلیلی-درپی آتش سوزی های اخیر در عرصه های جنگلی زاگرس بالاخص کوه خائیز علی نقی خلیلی با ارسال یاداشتی با عنوان "نامه مادر به فرزندش" نوشت:
فرزند عزیزم من درخت سوخته بلوطم.که هزاران سال در دامنه های زاگرس فرازمند فرزندان دلاور و وطن دوستی را در دامن خود پرورش دادم که در ادوار مختلف مایه فخر و امید ایران بودند و هستند.
فرزندم: من طی دوران و سختی ها از شیره جانم شاه بلوط شماها را پرورش و بزرگ کردم که در دلاوری و میهن پرستی هیچگاه پشت به دشمن نکردید و در حفظ حدود و ثغور جان دادید تا یک وجب از خاک وطن بدست دشمن قهار نیفتد. تن تنومند خود را سنگرتان کردم تا از حملات دشمن آسیبی به جسمتان نرسد.
فرزندم: بخوبی میدانید و یا برایتان گفتند که: که در بوران، برف و سرما شاخه های جوان و تن پیر و خشک خود را درساختن ماوا در زمستان هدیه کردم تا از مصایب سرما در امان باشید و سایه خوش وجودم در تابستان سکونت گاه شما و دام های تان بود. تا از گرمی تابستان و انوار سوزان خورشید درامان باشید. از شاخ نبات شاه بلوطم گوسفندانت چندین بره و بزغاله آوردند و از ماست آنها و نانم امرار معاش و تنگی زندگی را احساس نکنید و مرد رزمنده و زن دلاور در زاگرس زمین باشید و دشمن جرائت تجاوز به مام وطن را از مخیله خود دور کند. چون میدانست که زاگرس مهد دلیران و بیشه شیران و مدافع خاک کشورند.
فرزندم: من مادر بی توجه و خودباخته ای نبودم؟
مدتی است سودجویان و منفعت طلبان با ابزارهای مختلف و صنعتی بجانم افتادند. تا زغال تنم گرمی بخش محفل شاهان، خوش گذران ها در بزم های شبانه و روزانه در کشیدن شیره کوکنار شوند. آیا حق و نگهداری ازمن باید بدین گونه باشد؟ آنهم مادری که با پرورش فرزندان برومند و لایق در حفاظت از این مرز و بوم فداکاری ها کردند و جان شیرین خود راهدیه دادند.
فرزند لایقم: این روزها عده ای ازخدا بی خبر و منفعت طلب و با شیوه غیر انسانی با آتش بجانم افتادند تا خاکسترم را محمل تن بیمار و خون آشامشان کنند. تا دیگر بلوطی و شاه بلوطی درعرصه زاگرس قهرمان پرور نروید و به تماشاگه خلق نیفتد و شما فرزندانم در این فتنه وآتش هم بی توجهی روا داشتید و بهتر نبود که از جان آتش گرفته مادرتان با خصم پلیدان و اغیارسودجو به مقابله برخیزید ت ادگر مادر گیتی چون توفرزند بزاید!؟ اینک پیکره صلابت انگیزم در شعله های خشم بیخردان دارد میسوزد و دیگرنه امید بلوط و نه شاخه نبات شاه بلوط نداشته باش. زیرا خاکستر تنم همه صخره های زاگرس سرفراز را تسخیر و فقط خاکسترم در بستر تاریخ مانده!! و دیگر نه شکوهی و نه دیگر فرزندی و نه زاگرسی جز خاک و سنگ سیاه. خدا حافظ فرزندان و خداحافظ زاگرس قهرمان و قهرمان پرور!!
تقدیم: به فرزندان زاگرس و زاگرس نشینان، قوم اصیل لربزرگ و کوچک
تقدیم کننده: علی نقی خلیلی فرزندی از ایل سترگ بهمئی
بیشتر بخوانید: