به گزارش پایگاه خبری عصرجهان؛ اخیرا کلیپی در فضای مجازی مربوط به دوران جنگ منتشر شد و بازتاب و پی نوشت های بسیاری در شبکه های اجتماعی داشته است
در این کلیپ یکی از رزمندگان نوجوان تعدادی نان را در دست و دارد در حال تعارف به سایر رزمندگان هستند؛ رزمندگانی که فقط یک نان های را برمی دارند و نهایتا خود نیز یک نان مثل دیگر رزمندگان در دست بدنبال همرزمان راه می افتد برخی دیگر نانی بر نمی دارند و سهم شان را از این سفره کوچک برای دیگر رزمندگان باقی می گذارند.

در پی نوشت این کلیپ با مقایسه تطبیقی نوشتند برخی اکنون سفره را کامل جمع می کنند و در محفل خانوادگی و یا دوستان خود پهن می کنند و سهمی برای ملت باقی نمی گذارند در حالیکه رزمندگان نه تنها جان خود را در طبق اخلاص گذشتند بلکه برای ادامه حیات هم در حد قوت لایموت بر می داشتند و برخی دیگر از همان هم می گذشتند

اما نکته دیگری که در باب این کلیپ محرز شد رزمنده ای که نان ها را دردست گرفته و به سایر رزمندگان تعارف می کند فردی است که از سنگر مدرسه وارد جبهه و جنگ شد فردی بی ادعا که البته پس از جنگ به سنگر علم و دانش بازگشت و در رشته های اقتصاد بازرگانی، حقوق و مدیریت دولتی و بودجه ریزی از دانشگاه های معتبر تهران فارغ التحصیل و مشغول بکارند

 دکتر «سهراب جاودان فر» نام این «رزمنده نوجوان» است وی از شهروندان شهرستان بهمیی است و  اکنون کارمند عالی رتبه وزارت اقتصاد و دارائی است و در سمت هائی همانند ناظر مالی شهرداری های استان تهران، نظارت مالی دارایی استان تهران، ناظر و حسابرس اموزش و پرورش شهر تهران، حسابرس و بازرس بودجه اموزش پرورش، معاون مالی زندان های استان تهران، کارشناس اموال غیر منقول و کارشناس ترخیص کالاهای سازمان اموال تملیکی از بنادر و گمرکات و عضو اتاق توسعه شهر تهران در وزارت کشور انجام وظیفه کرده است

این رزمنده دوران جبهه و جنگ و مدیر امروز و از ورزشکاران و کوهنوردان حرفه ای است که صعود به قلل دماوند، سبلان، علم کوه، خلنو، کرکوه را تجربه کرده است
وی در خصوص این کلیپ اظهار داشتند: این موضوع در سال ۶۴ و ۶۵ در جبهه جنوب خط پدافندی بود آن روز من شهردار سنگر ۱۱ نفره (عباس جاودان،عطایی نژاد، جهانگیر چیره نژاد، جهانگیر چندکاری، لهراسب هدایتی و سیاهپوریان، برکم، قاسمی وووو) بودم که شرایط بسیار بدی را در خط سپری میکردیم وقتی برای گرفتن سهمیه غذای سنگر رفته بودم مصادف شد با جایگزینی لشگر ۲۵ کربلا که وارد خط شدند نهار و شام و صبحانه ۲۴ ساعت سنگر را که فقط ۱۵ یا ۱۶ نان خالی اهدایی از لشگر ۱۹ فجر شیراز برای سه وعده ما میشد برای خوشامد گویی به همرزمان لشگر مازندران اهدا کردیم و خط را تحویل و تسویه حساب کردیم همرزمان به سمت شهرستان برگشتند اما من و جهانگیر چندکاری و جناب بیتی و سیاهپوریان از مسجد فاو به سمت جماران(راهیان فاو تا جماران ) پیاده راه افتادیم و ۴۳ شبانه روز بعد در جماران و دیدار با پیر مراد حاصل شد.

یاد آن روزگاران یاد باد و در پایان شعری از قیصر امین پور تقدیم کردند به روح همه شهدا و جانبازان جنگ تحمیلی

سرا پا اگر زرد و پژمرده ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ایم
چو گلدان خالی لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ایم

اگر داغ دل بود ما دیده ایم
اگر خون دل بود ما خورده ایم
اگر دل دلیل است آورده ایم
اگر داغ شرط است ما برده ایم
اگر دشنه ی دشمنان,گردنیم
اگر خنجر دوستان,گرده ایم
گواهی بخواهید:اینک گواه
همین زخم هایی که نشمرده ایم
دلی سربلند و سری سر به زیر
از این دست عمری به سر برده ایم