پایگاه خبری عصرجهان؛خلیل جهان تاب-وقتی قصد خرید تانکر پلی اتیلن خرید کنید می گویند تولید اصفهان را بخرید بهتر است

وقتی می خواهید آهن الات بخری می گویند تولید اصفهان را بخرید بهتر است
وقتی شیراز برای طبابت می روی می بینی اکثرا خوزستانی هستند در حالیکه اطبای حاذقی در خوزستان هستند
کلان شهری مثل اهواز عملا اتصال تعدادی از محلات است که اراضی خالی بسیاری در این کلان شهر وجود دارد به ندرت معابر سالم و یا فضای سبز درست حسابی می بینید با وجود اینکه رودخانه کارون از وسط این شهر عبور می کند بعید می دانم اهواز طرح جامع شهری داشته باشد
موضوع مبلمان شهری در طرح اهواز اصلاً قابل طرح نیست
شاید مدیران سیاسی و شهری اهواز به هنگام ابری شدن آسمان دست به دعا بر می دارند که باران نبارد چون ناکارآمدی آنان با بارش باران و آب گرفتگی معابر عیان و هویدا می شود
می گویند نرخ بیکاری در خوزستان بالاست
گفته می شود درصد توسعه در اصفهان و‌ کرمان و یزد ووووو در قیاس با خوزستان بالاست
در حالیکه دو پالایشگاه بزرگ گاز بیدبلند، بالایشگاه نفت آبادان، ده ها پتروشیمی بزرگ، بنادر بزرگ، دسترسی به خطوط آهن، دو یا سه شرکت بزرگ فولاد،دشت حاصلیز، رودهای پرآب، کشت و صنعت های نیشکر، نزدیک به صد تاسیسات بزرگ تولید نفت و گاز و برخی میعانات در خوزستان وجود دارد که بعید می دانم خوزستان در سرجمع چیزی کمتر از اصفهان داشته باشد اما چطور می گویند اصفهان از این محل ها درامد بیشتری جهت توسعه شهری و انسانی جذب می نماید اما در خوزستان مرتب گله و شکایت است و یا تغییر ملموسی حس نمی شود
ممکن است است بگویند پالایشگاه هائی که تولید نهایی را به بازار عرضه می کنند و از این محل «زایش درامد» شکل می گیرد در خوزستان کمتر وجود دارد و «صنایع نفت و گاز خوزستان» بیشتر صنایع پائین دستی هستند تا بالا دستی
گرچه کاملا درست نیست اما به فرض قابل طرح بودن این موضوع
چرا چنین وضعیتی شکل گرفت و یا تلاشی در جهت تغییر این ریل گذاری شکل نمی گیرد؟
اساسا چرا صنایع خوزستان را توسعه نمی دهند؟
چرا روند احداث پالایشگاه دوم آبادان کُند است(با لحاظ سخنان احمدی نژاد در این خصوص)
چرا با وجود این همه صنایع نرخ بیکاری در خوزستان بالاست؟
چرا «چرخه ارزش افزوده» در خوزستان معیوب است؟
چرا از محل مسئولیت های اجتماعی صنایع تغییری ملموسی در آیتم های شهری دیده نمی شود؟

خوزستان ۱۸ نماینده دارد که می توانند به تنهایی و یا باهم افزایی با نمایندگان مناطق همجوار هر وزیری را وادار به تسلیم کنند و یا هر موضوع و یا طرح اقتصادی_اجتماعی را در سطح ملی طرح کنند

اما چرا مردم خوزستان نمی تواند از پتانسیل این تعداد نماینده در راستای ریل گذاری توسعه در قوه مقننه بهره مند شود؟
چرا در محاورات عمومی و یا فضای مجازی بعضا به این نمایندگان صفت های نادرستی نسبت می دهند؟

یک پاسخ می تواند آثار و پیامدهای طولانی مدت جنگ باشد اما جنگ در بسیاری از مناطق دنیا رخ داده و بازسازی مدتی بعد به پایان رسید لذا نمی تواند علت تامه باشد

ممکن است گفته شود آلودگی هوا درست است که در خوزستان این موضوع حاد است اما در برخی مناطق دیگر هم وجود دارد

بافت عشیره ای و قبیله ای و جستار منافع قومی به جای منافع عامه می تواند از علل از عدم توسعه یافتگی باشد به گونه ایکه در کلان شهر اهواز یک نظام شهرنشینی و یا شهروندی جامع نمی بینید بلکه تجمعی از اقوام را می بینید که نمی توانند مصداق وحدت در عین کثرت و کثرت در عین وحدت باشند لذا نظام شهروند باید پررنگ تر شود

شاید علاوه بر علل پیش گفت «مسئولیت پذیری» حلقه گم شده توسعه خوزستان است وگرنه اطباء حاذق، صنایع متعدد در حوزه نفت،گاز، پتروشیمی، فولاد، کشاورزی، تعداد 18 نمایندگان مجلس،دشت حاصلیز، رودهای پرآب، نیروی انسانی توانمند، بیشترین بنادر موثر در واردات و صادرات، اتصال ریلی دریاها های جنوب و شمال در خوزستان هستند

مسئولیت پذیری می تواند شامل انتخاب در ست نمایندگان مجلس و شورا؛ انتخاب درست مسئولان استانی و شهرستانی، داشتن مطبوعات مطالبه گر و نقاد، مطالبه گری آحاد جامعه، ترجیح منافع عمومی بر منافع شخصی و محفلی را شامل شود اما بیان و عنوان مصادیق پائین بودن سطح مسئولیت پذیری نوشتار دیگری را می طلبد