عصرجهان  -ساکنان این منطقه مردمانی هستند که با نبود امکانات اولیه زندگی از جمله راه ارتباطی مناسب، برق و آب آشامیدنی بر مشکلات چیره شده اند و با شغل دامداری و کشاورزی معیشت خود را تامین می کنند.
آب وهوای نیمه ییلاقی و چراگاه های مناسب باعث شده تا بیش از80خانوار به صورت فصلی و دائمی در این منطقه سکونت اختیار کنند.
در زمان حاضر جاده های دسترسی چال مناریکی از منطقه ' شیرین بهار' و دیگری از'رگ منار 'است که آوازه ای به قدمت تاریخ کوچ عشایر بختیاری دارد چرا که درگذشته یکی از ایلراه های قدیمی کوچ عشایر بختیاری به استان چهارمحال بختیاری و مسیر بالعکس بوده و هم اکنون نیز تردد از این ایلراه برقرار است.
مهمترین مشکلات این منطقه نبود جاده مناسب ارتباطی است به طوری که در فصل زمستان به دلیل برفگیر بودن منطقه ارتباط اهالی با مرکز بخش و شهرستان قطع می شود.
به گفته اهالی در فصل زمستان گاهی در این منطقه حدود یک متر برف می بارد برفی که ممکن است یک هفته جاده روستا را مسدود و تامین علوفه دام ها را با مشکل مواجه می کند.
سال 1378خط انتقال برق روستاهای للر و کتک از این منطقه عبور کرد اما متاسفانه به دلیل عدم پایداری بلا استفاده و رها ماند.
نبود برنامه های مدون و تشویقی از طرف مسئولان مربوطه، به منظور یکجانشینی و تمرکز جمعیت این روستا باعث شده تا پراکندگی جمعیت همچنان مانع ورود امکانات اولیه زندگی به این منطقه باشد.
یکی از ایلراهای کوچ عشایر بختیاری از چال منار عبور می کند که نبود امکانات و آب آشامیدنی به ویژه در فصل کوچ عشایر را نیز با مشکلاتی مواجه می کند.
به گزارش ایرنا انتظار اهالی منطقه از مسئولان نسبت به حل مشکلات این قشر سخت کوش و قانع توجه ویژه ای کرده تا این مشکلات مقدمه ای برای مهاجرت اهالی این روستا به شهر نشود.
این منطقه از نظر جغرافیایی کوهستانی و دارای آب و هوای معتدل می باشد که با توجه به پوشش متنوع درختی و گیاهی در صورت فراهم کردن زیرساخت ها می تواند به یک قطب گردشگری تبدیل شود.
چال منار، روستایی عشایری از توابع بخش چلو شهرستان اندیکا است.
جمعیت ثابت این روستا براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، 126 نفر (19خانوار) بوده است.