هنوز هم بسیاری از مردم ومسئولین به این باور نرسیده اند که داریم با خشکسالی دست و پنجه نرم می کنیم ؟! مردم ومسئولین بدانند نفت تمام بشود می توان زندگی کرد. اما آب تمام بشود حیات دیگر معنی ندارد و نمی توان زندگی کرد ؟!
کریم افتخاری در عصرجهان نوشت: هشدار مهم در خصوص خشکسالی بحران اب جدی است و شوخی بردار نیست جدی تر از جدی کشور ایران یکی از کشورهای گرم وخشک بر روی کره زمین می باشد .به جز ناحیه شمال کشور بقیه نواحی کشور با خشکسالی چند ساله اخیر دست و پنجه نرم می کنند .
طی چند سال اخیر میزان نزولات آسمانی کاهش زیادی پیدا کرد. بطوریکه در شهرستانهای گرمسیری فقط در آذرماه یک بار بارندگی گزارش شده است و بعد از سه ماه (آذرماه تا اسفندماه)به مدت سه روز بارندگی داشیم حتی برف کافی و لازم برروی قله کوهها هم نبارید در عین حال مصرف آب روز بروز بیشتر شده و سفر های آب های زیر زمینی در حال خالی شدن است.
در استان ما متوسط بارندگی از نرمال به متوسط کاهش پیدا کرده است.این یعنی هشدار به مردم ومسئولین در خصوص وضعیت نزولات جوی ؟! هنوز هم بسیاری از مردم ومسئولین به این باور نرسیده اند که داریم با خشکسالی دست و پنجه نرم می کنیم ؟! مردم ومسئولین بدانند نفت تمام بشود می توان زندگی کرد. اما آب تمام بشود حیات دیگر معنی ندارد و نمی توان زندگی کرد ؟!
عیسی کلانتری وزیر اسبق کشاورزی در خصوص این وضعیت می گوید «وضعیت خشکسالی در ایران به وضعیتی رسیده است که حیات و تمدن سرزمین در معرض تهدید قرار گرفته است، مطابق برآوردهای علمی، منابع کشش تأمین نیازهای جمعیت فعلی ایران را ندارد و در آینده نه‌چندان دور حدود ٧٠درصد جمعیت ایران باید از کشور مهاجرت کنند اما با وضع دیپلماسی خارجی ایران، کدام کشورها حاضرند ٤٠ تا ٥٠میلیون ایرانی را اسکان دهند؟! وی با ناممکن دانستن مهاجرت اجباری اشاره به جزیره ماندیل هند می کند که ادامه سکونت غیرممکن شده است و این جزیره گاه و بیگاه به زیر آب می‌رود. این در شرایطی است که ماندیل تنها ٣٠٠هزار نفر جمعیت دارد اما دولت هند برای انتقال این جمعیت دچار دردسر شده است.
ما چگونه می‌خواهیم برای اسکان قریب به ٥٠میلیون نفر ایرانی چاره‌اندیشی کنیم؟در زمینه بحران خشکسالی واقعیت‌هایی گفته نشده یا کتمان شده است یا با ناآگاهی از آن گذشته‌ایم، گفت: مسئولان دولتی تا امروز باور نداشتند که کشور دارد رو به قهقرا می‌رود و حالا متوجه این موضوع شده‌اند که کمی دیر است؛ مطابق با استانداردهای جهانی‌درصد بهره‌برداری از آب‌های سطحی نباید بیشتر از ٤٠درصد باشد.
این درحالی است که بیشتر کشورهای پیشرفته حد ایده‌آل بهره‌برداری برای حفظ منابع آبی خود را لحاظ کرده‌اند که حداکثر ٢٥درصد برداشت است.» وی در ادامه می افزاید : تنها دو کشور در جهان وجود دارد که با بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آب‌های سطحی در معرض بحران جدی قرار گرفته‌اند و آن دو کشور ایران و مصر است. این در شرایطی است که میزان بهره‌برداری از آب‌های سطحی در مصر به ٤٦درصد و در ایران با اختلاف فاحش به ٩٧درصد رسیده است.
برای این‌که عمق فاجعه را بهتر متوجه شوید عملکرد برخی از کشورهای جهان را در بهره‌برداری از آب‌های سطحی سرزمین‌شان مرور می‌کنیم: ژاپن ١٩درصد، آمریکا ٢١درصد، چین ٢٩درصد، هند ٣٣درصد و در کشوری مانند اسپانیا که از لحاظ اقلیم و ویژگی‌های جغرافیایی به ایران شباهت دارد تنها ٢٥درصد. به نظر می رسد در هر روستا و شهر و ...تا آب نباشد صحبت از عمران وابادانی بیهوده است .حیات انسانها به آب است .کمبود شدید آب در آینده در استان مهم‌ترین عامل باز دارنده توسعه استان است. این امر موجب مهاجرت مردم و به ویژه روستاییان و خالی شدن روستاها از سکنه می‌شود.
لذاتوصیه می شود کارگروه آب استان هر چه سریعتر در این خصوص با تشکیل جلسات کارشناسی شده به راهکارها ی لازم در این خصوص ورود پیدا نمایند . در هر حال در حال حاضر بسیاری از رودخانه های فصلی شهرستانها با توجه به برداشت بی رویه اب از بالادست آنها روبه خشکی رفته و زنگ خطر برای پایین دست ها می باشد.متاسفانه ادارات آبفای شهری -روستایی بخصوص امور آب در برخی نقط استان فقط نظاره گر هستند ؟!