پایگاه خبری عصرجهان؛خلیل جهان تاب-

عالی جنابان در قوای مجریه و مقننه
اخیرا در جریان تصویب برنامه هفتم به جهت رفع ناترازی صندوق های بازنشستگی سن بازنشستگی شاغلان را به صورت پلکانی بالا بردید
ناترازی صندوق ها بازنشستگی به کارمندان و کارگران کم ارتباط است.
درست است که نسبت شاغل به بازنشسته از آیتم های موثر است اما اگر منابع مالی انان درست هزینه شود نباید صندوق ها ناترازی داشته باشند
ناترازی صندوق های بازنشستگی به مدیریت ناکارآمد، گسیل و تحمیل ایل و تبار مدیران به شرکت های تابعه، پرداخت حقوق و مزایای چندصدمیلیونی به هیات مدیره و مدیران شرکت ها ارتباط دارد

عالی جنابان برای حل این مشکل بهره وری شرکت های تابعه صندوق های بازنشستگی را با اصلاح روش های مدیریتی افزایش دهید تا از وضعیت زیان ده خارج شوند

جلو اختلاس در این شرکت ها را بگیرید
از تحمیل آمرانه استخدام و روندهای نادرست اقتصادی بر این شرکت ها پرهیز گردد

لذا با افزایش سن بازنشستگی موضوع ناترازی صندوق های بازنشستگی حل نخواهد شد

«تا مال مِن ای واره اَره پای ای داره»(مضمون ضرب المثل لری: تا این وضعیت مدیریتی بر صندوق های بازنشستگی حاکم است ناترازی ولو با افزایش سن بازنشستگی ادامه دارد)

«بی غار وملانجف که چوب تر کَشی»(مضمون ضرب المثل لری: بی غار زحمت بی حاصل است-ملانخف کنایه به کارمند و کارگر است- یعنی رنج و زحمت کارمند و کارگربا این وضعیت مدیریتی بر صندوق های بازنشستگی تبدیل به زحمت بی حاصل می شود)