1403/01/09 14:07


276489
تاریخ انتشار: 1398/01/18 00:01
چیزی که ما در جریان سفر اخیر خود آموختیم این بود که ایران کشوری بسیار امن‌تر از ایالات متحده است.

سیاستمدار دموکرات و شهردار سابق شهر "نورواک" در ایالت " کنتیکت" آمریکا، دستاوردهای سفر اخیرش به ایران در قالب یک هیات صلح 28 نفره آمریکایی را تشریح و ایران را کشوری مدرن و امن توصیف کرد که شهروندان عادی آن از تحریم های احمقانه دولت ترامپ، صدمه می بینند .

"ویلیام. ای . کولینز" سیاستمدار 84 ساله حزب دموکرات و شهردار دو دوره - 4 ساله - شهر "نورواک" در ایالت "کنتیکت" آمریکا که اسفند گذشته در قالب یک هیات صلح 28 نفره آمریکایی به ایران سفر کرده بود، دستاوردها و مشاهدات سفر 9 روزه خود به ایران را در قالب متنی تحت عنوان" آنچه از ایران آموختم" منتشر کرده است.

او در این نوشته خود در توصیف سفر اخیرش به ایران می‌گوید:"

در اوایل سال جاری –میلادی- فرصتی دست داد تا سفری غیر معمول به ایران داشته باشم. این سفر در قالب یک هیات صلح 28 نفره انجام شد.

بسیاری از دوستان عزیز – پیش از این سفر- به من می‌گفتند که سفر به ایران ایده‌ای بد است. آنها نگران بودند که اتفاقی بد برایمان روی دهد. آنها ایران را کشوری خطرناک می‌دانستند که ممکن است هر اتفاقی در آنجا برایمان بیفتد.  

اما در جریان سفر به ایران دریافتم که ایران یک کشور بسیار مدرن است که در بسیاری از موارد مانند ایالات متحده به نظر می‌رسد. شما می‌توانید در جای جای ایران ترافیک وحشتناک و تبلیغات بیش از حد آشنا مانند کشور آمریکا را ببینید. همچنین مردم ایران بسیار دوستانه و مهمان‌نوازانه با خارجی‌ها برخورد می‌کنند و دوست دارند میزان تسلط خود به زبان انگلیسی را با خارجی‌ها تست کنند.  

شگفت انگیزتر اینکه شهری مثل تهران دارای 12 میلیون نفر جمعیت است و وسعت آن 50 درصد از نیویورک ما بزرگ‌تر است و خیابان‌های بسیار امن‌تری از نیویورک دارد.(به استثنای عبور از عرض خیابان‌ها)   

با این حال، هیات ما به زودی متوجه تفاوت‌های عمیق و نگران کننده بین دو کشور – ایران و آمریکا- شد.

ابتدا تحریم‌ها

اگر چه ایران همچنان به تعهدات خود در قالب توافق هسته‌ای (برجام) پای‌بند مانده اما ایالات متحده به وعده خود مبنی بر لغو تحریم‌های سابق علیه ایران عمل نکرده و طرفه اینکه – دولت ترامپ- تحریم‌های جدیدی را نیز به آنها افزوده است.  

این امر هنگامی که یکی از اعضای هیات ما بلافاصله پس از ورود به ایران یک ناراحتی قلبی پیدا کرد، برایمان مسجل شد.  بیمارستان او را بسیار حرفه‌ای با تجهیزات قدیم اما کافی، مداوا کرد. اما زمانی که این عضو هیات ما می‌خواست پول درمان خود را از بیمه –آمریکایی- بگیرد، شرکت بیمه به بهانه تحریم‌ها علیه ایران از این کار سر باز زد.

این قوانین تحریمی کوته‌فکرانه مانع ورود بسیاری از داروهای مهم به ایران می‌شود و باعث رنج فیزیکی و افزایش مرگ و میر شهروندان عادی ایران می‌شود. تحریم‌ها همچنین ارزش پول ملی ایران را تضعیف کرده و باعث صدماتی جدی به اقتصاد ایران شده‌اند. میلیون‌ها نفر از شهروندان ایرانی که سابق بر این در زمره طبقه متوسط بودند حالا و پس از تحریم‌های ما، به طبقه فقیر سقوط کرده‌اند.

خوشبختانه ایرانیان بی‌شماری که ما را از نزدیک دیدند،  گناه اقدامات دولت ما را از ما جدا کردند. البته بسیاری نیز احساس و انتقادات مشابهی نسبت به مسئولان کشور خودشان داشتند.

برخی از شهروندان ایرانی نیز از این برخورد خصمانه دولت ایالات متحده با خودشان، متعجب و حیران بودند. جواب دلیل این خصومت در سال 1953 که دولت ایالات متحده به خاطر نفت دولت ملی ایران را سرنگون کرد راحت‌تر داده می‌شد، اما الان شرایط بسیار متفاوت است و خود ما به اندازه کافی نفت داریم.

مطمئنا، ما هنوز نفت آنها را می‌خواهیم اما اهمیت نفت دیگر مثل دهه‌های گذشته نیست. و موضوع – اختلافات -به نظر می‌رسد ورای نفت  است.

به نظر می‌رسد که رهبران ملی ما حتی بیشتر از نفت را می‌خواهند در کنترل خود داشته باشند. کنترلی تمام عیار و کامل(بر دیگر کشورها). هیچ کشوری نباید اجازه یابد مسیر مستقل خود را طی کند و بدین ترتیب الگویی بد برای دیگر کشورهای سرکش شود. مطمئنا ما به خاطر نفت کشورهایی چون نیکاراگوئه، هائیتی یا کوبا را مورد آزار قرار نمی‌دهیم.  به نظر می‌رسد ما هراسی مرگ‌آور از هر کشوری هر چقدر کوچک داریم که می‌خواهد از ما و برند خاص "سرمایه داری" ما، مستقل بماند.  

چیزی که ما در جریان سفر اخیر خود آموختیم این بود که ایران کشوری بسیار امن‌تر از ایالات متحده است که به واسطه تحریم‌های احمقانه ما، مردم عادی آن بسیار بیش از رهبرانشان، صدمه می‌بینند.

هیات صلح 28 نفره آمریکایی در ایران

 

منبع/عصرایران




Copy Right 2013 Artmis.ORG